Το Μαύρο και το Κόκκινο
Πρόκειται για ένα γλυπτικό κομμάτι μεταβλητών διαστάσεων.
Μια εγκατάσταση στο χώρο που αποτελείται από μια κόκκινη γραφομηχανή του 1980 από την οποία ξετυλίγεται ένας μακρύς καμβάς, 10 μετρά μήκος, που απαθανατίζει μακρόστενες ανθρώπινες φιγούρες και στις δύο όψεις.
Το κάμποτο είναι ζωγραφισμένο με κάρβουνο, και στις δύο πλευρές, ενώ έχει «σφραγιστεί» για λόγους προστασίας με φιξατίφ και διαφανές βερνίκι νερού.
Κάθε φιγούρα έχει δύο μέτρα μήκος και 22 εκατοστά πλάτος.
Το έργο υλοποιήθηκε το καλοκαίρι του 2008, ενώ εξετέθει για πρώτη φορά τον Μάιο του 2011 στην «Τεχνόπολη» του Δήμου Αθηναίων ως μέρος του Athens Video Art Festival. Εξετέθη το 2016 για δεύτερη φορά στο Μουσείο Εθνικής Ιστορίας της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης στο Σεράγεβο, στα πλαίσια του 32ου Διεθνούς Φεστιβάλ "Sarajevo Winter 2016" - Ψυχή του καλλιτέχνη / Ψυχή της πόλης.
Εδώ βλέπουμε την πρώτη λεπτομέρεια καθώς "ξεκινά" η αφήγηση...
Το έργο αυτό είναι εμπνευσμένο από το κίνημα του σουρεαλισμού στην Τέχνη (1920-1960). Ξεκινά ως αφήγηση που ξετυλίγει από το πάτωμα στο ανώτατο όριο και αποκαλύπτει μια ακολουθία «αριθμών» - ή μήπως ανθρώπων - που σύρονται από μια γραφομηχανή. Οι άνθρωποι αυτοί «ξεπηδούν» από το έργο της Diane Arbus (1923 – 1971), αυτής της εξαίρετης αμερικανίδας φωτογράφου, και συγγραφέως, γνωστής για τις τετράγωνες ασπρόμαυρες φωτογραφίες των «παρεκκλινόντων και οριακών ανθρώπων». Οι εικόνες της εκφράζουν το παράδοξο αλλά και την «ευτυχία» που κάθε πρόσωπο επιδιώκει μέσω της ζωής.
Το κοινό μπορεί να παρατηρήσει τα σχέδια και να δει το έργο, κατά πως επηρεάζεται από την κλίμακα και τον τρόπο που τοποθετείται στο χώρο.
